کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه

خودت می‌دونی عادت نیست فقط دوست داشتنِ محضه

کنارم هستی و بازم بهونه‌هامو می‌گیرم

میگم وای چقد سرده ، میام دستاتو می‌گیرم

یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی می‌میرم

از این جا تا دم در هم بری ، دلشوره می‌گیرم

فقط تو فکر این عشقم ، تو فکر بودن باهم

محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری شم

می دونم که یه وقتایی دلت می‌گیره از کارم

روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوستِ دارم

تو هم مثل منی انگار ، از این دلتنگیا داری

تو هم از بس منو می‌خوای یه جورایی خودآزاری !

کنارم هستی و انگار همین نزدیکیاس دریــــا

مگه موهاتو وا کردی که موجش اومده اینجا

قشنگه ردپای عشق بیا بی‌چتر زیر برف

اگه حال منو داری ، می‌فهمی یعنی چی این حرف

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

عجب

« مــــــــــــــــاهِ »

بلندی تـــو

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

لذت دنیا

داشتن کسی است

که دوست داشتنش

حواسی برای آدم نمیگذارد

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

مرا باور کنی ، یا نکنی . .

« تـــــــــویی »

پایان ویـــرانـــی . .

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

بهش بگو . . !

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

هر روز هوای بی « تـــــــــو »

ابـــری تر می شود . . !

                                                                                       (برای نفسم فاطمه )

این برگ‌های زرد 

به خاطر پاییز نیست 

که از شاخه می‌افتند 

قرار است تو از این کوچه بگذری 

و آن‌ها 

پیشی می‌گیرند از یکدیگر 

برای فرش کردن مسیرت.. 

گنجشک‌ها 

از روی عادت نمی‌خوانند، 

سرودی دسته‌جمعی را تمرین می‌کنند 

برای خوش‌آمد گفتن 

به تو.. 

باران برای تو می‌بارد 

و رنگین‌کمان 

– ایستاده بر پنجه‌ی پاهایش – 

سرک کشیده از پسِ کوه 

تا رسیدن تو را تماشا کند. 

نسیم هم مُدام

می‌رود و بازمی‌گردد

با رؤیای گذر از درز روسری

و دزدیدن عطر موهایت!

زمین و عقربه‌ی ساعت‌ها

برای تو می‌گردند

و من

به دورِ « تـــــــــو » !

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

 آدمی که دلتنگ است

هیچ حرفی حالی اش نیست

آی آدمــــها برایش فلسفه نبافید

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

دیگـر فرصتی بـرای پیامک دادن نیست

دستِ واژه‌ها را می‌گیرم

و به دیدنت می‌آیـــم

دلتنگی ات در هیچ پیامی‌ نمیگنجد

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

 کلماتم را

در جوی سحر می‌شویَم

لحظه‌هایم را

در روشنی باران‌ها

تا برای « تــو » شعری بسرایم، روشن

تا که بی‌دغدغه بی‌ابهام

سخنانم را

در حضور باد

این سالک دشت و هامون

با « تــــو » بی‌پرده بگویم

که « تـــــــــــو » را

 « دوست می‌دارم تا مرز جنون »

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

 چــه فرقـی میکند کجا باشم !؟

من که

جز « تـــــو »

چیــــزی نمــــی بینم . . .

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

 از آغاز می گویم برایت:

از آن زمان که به « تـــــو » رسیدم

از عشق تا عقل از عقل تا شعر

من « تــــــو » را در لحظه های تنهایی

از میان نوشته هایم جستم

آن زمان که نگاه ها ، برایم معنا نداشت ،

« تــــــو » آمدی

در آن شب بارانی ،

و معنایی دوباره به تصورم دادی

معنای عشق ، معنای نفس کشیدن در هوای عشق،

معنای زندگی را ...

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

همیشه از خودم میپرسم که :

خــــدا وقتی گونه‌های تـــــو را می‌تراشید . .

لب‌های تـــــو را می‌بافت . .

پاهای تـــــو را بنا می‌کرد . .

دست هایش نمی لرزید !!؟؟

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

دگرباره بشوريدم ، بدان سانم به جان تو

که راه خانه خود را ، نمي دانم به جان تو

من آن ديوانه ي بندم ، که ديوان را همي‌بندم

زبان عشق مي‌دانم ، سليمانم به جان تو

چو تو پنهان شوي از من ، همه تاريکي و کفرم

چو تو پيدا شوي بر من ، مسلمانم به جان تو

چو آبي خوردم از کوزه ، خيال تو در او ديدم

وگر يک دم زدم بي‌تو ، پشيمانم به جان تو

دگرباره بشوريدم ، بدان سانم به جان تو

که هر بندي که بربندي ، بدرّانم به جان تو

اگر بي‌تو بر افلاکم ، چو ابر تيره غمناکم

وگر بي‌تو به گلزارم ، به زندانم به جان تو

سماع گوش من نامت ، سماع هوش من جامت

عمارت کن مرا آخر ، که ويرانم به جان تو

تو عيد جان قرباني و پيشت عاشقان قربان

بکش در مطبخ خويشم ، که قربانم به جان تو

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

 در سکوت دلنشین نیمه شب

می گذشتیم از میان کوچه ها

رازگویان ، هردو غمگین ، هر دو شاد

هر دو بودیم از همه عالم جدا

تکیه بر بازوی من می داد گرم

شعله ور از سوز خواهش ها ، تنش

لرزشی بر جان من می ریخت نرم

ناز آن بازو به بازو رفتنش 

در نگاهش با همه پرهیز و شرم

برق می زد آرزوئی دلنشین

در دل من ، با همه افسردگی

موج می زد اشتیاقی آتشین

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

کاش میشد بی آنکه کسی بداند

یکی به روزهای هفته اضافه کنیم

برای باهم بودن…

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

باید عاشق باشی تا بفهمی

نگاه سرد یعنی چه

دست سرد یعنی چه

حرف سرد یعنی چه

در مقابل دوستت دارم گفتنت ، سکوت سرد یعنی چه

باید عاشق باشی تا بفهمی گرمای حرف و نگاه و دستت

وقتی به سرمای او برخورد میکند

چگونه

روزگارت

 بخار میشود

قطره ای میشود و

هی . . .

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

پروانه ها ، وقتی که می سوختن

تـقـدیـرتو دوخـتـن بــه تــقــدیــرم

هر وقت دلت میگیره ، می سوزم

هر وقت دلت می سوزه ، میمیرم

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )