این برگ‌های زرد 

به خاطر پاییز نیست 

که از شاخه می‌افتند 

قرار است تو از این کوچه بگذری 

و آن‌ها 

پیشی می‌گیرند از یکدیگر 

برای فرش کردن مسیرت.. 

گنجشک‌ها 

از روی عادت نمی‌خوانند، 

سرودی دسته‌جمعی را تمرین می‌کنند 

برای خوش‌آمد گفتن 

به تو.. 

باران برای تو می‌بارد 

و رنگین‌کمان 

– ایستاده بر پنجه‌ی پاهایش – 

سرک کشیده از پسِ کوه 

تا رسیدن تو را تماشا کند. 

نسیم هم مُدام

می‌رود و بازمی‌گردد

با رؤیای گذر از درز روسری

و دزدیدن عطر موهایت!

زمین و عقربه‌ی ساعت‌ها

برای تو می‌گردند

و من

به دورِ « تـــــــــو » !

                                                                                 (برای نفسم فاطمه )

 بهشت ﯾﻌﻨﯽ