چه عشقی چه شوری

چه وقتی چه گاهی

چه بخت بلندی

چه ماهی چه ماهی

چه حال عجیبی

چه چشمان مستی

چه خوش در دل من

نشستی ، نشستی

تو اول تو آخر

بهاری ، خزانی

که در وصف نیایی

همانی ، همانی

این همه ناز می کنی

من به فدای ناز تو

ساز بزن برای من

رقص کنم به ساز تو

عجب مه جبینی

عجب ماه رویی

خدایا چه حالی

چه رازِ مگویی

چه کردی تو با من

که اینگونه مستم

چه کردی چه کردی

مهِ خودپرستم

این همه ناز می کنی

من به فدای ناز تو

ساز بزن برای من

رقص کنم به ساز تو

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

من حسادت می کنم حتی به تنها بودنت

من به فرد رو به رویی ، لحظه ی خندیدنت

من به بارانی که با لذت نگاهش میکنی

یا به نسیمی که رها می چرخد اطراف تنت

من حسادت میکنم حتی به دست گرم آن

شال خوشرنگی که می پیچد به دور گردنت

وقتی انگشتان تو در گیسوانت می دود

من به رد مانده از اینجور سامان دادنت

اینکه چیزی نیست ، گاهی دل حسادت کرده به

عطر پاشیده از آغوش تو بر پیراهنت

هیچکس ای کاش در دنیا به تو حسی نداشت

من حسادت می کنم حتی به حس دشمنت

کاش هر کس غیر من ، ای کاش حتی آیینه

پلک هایش روی هم می رفت وقت دیدنت

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

حواسم پرت زیبایی ات شد !

منِ دست و پا چلفتی

نصفِ بیشتر شعرم را ریختم زمین !

فقط ماند

یک دوستت دارم ساده

می پذیری؟

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

   آن شب که تو در کنار منی روز است 

و آن روز که با تو سر شود ، نوروز است

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

مانند یک بهار

مانند یک عبور

از راه میرسی و مرا تازه میکنی

همراه تو هزار عشق از راه میرسد

همراه تو بهار

با تو جهان فقط یک فصل دارد

بهار

همان فصلی که عشق

میان من و تو پیوند خورد

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

امروز سومین سالگرد عشقِ منو عشقمه

« آمد بهار جانها    ای شاخِ تر برقص آ »

فاطمم

دورررررررت بگرررررررررردم

قللللللللللللبم فدات

زندگیم نذرِ وجوووودت

عیدت مبارک همسر مهربونننننننم

***

برگششششششششششت

اومد واسه همیشه پیشم بمونه

وای خدددددددددددددددددا

« خداحافظ علیم .........................

..................................................

.................................................

.............................................. »

این آخرین پیامی بود که به من داد.

امشب رفت .

با همه اشکا و التماسام ، رفت . . .

فاطمه ی من رفت.

و سال های مرگ من شروع شد

آغاز سال هزار و سیصد و بدبختی !

من حتی با « تــــــــو »

در خانه ای که هرگز با تـــو در آن

زیر یک سقف ، زندگی نکرده ام هم ،

خــاطـــــره دارم . . ! !

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

 غـم تــــو . . .

مرگِ مـــن است . . .

جهانیان ، رخت عزا به تـــن کنید که

تمام دو دنیایم غمگین است و

به غــــم نشسته و سوگ !

بُرده عِطر سیبِ یکدیگر چنان از هوشمان

می تراود قطره قطره مستی از آغوشمان

آن چنان از شربتِ لب های هم نوشیده ایم

کر شده گوش فلک از بانگِ نوشانوشمان

چون دو مارِ پیچ خورده زیر باران  خفته ایم

آبشار گیسوانت ، ریخته بر دوشمان

تا نبیند رویمان ، چشمان شور آفتاب

جامه ای از جنس عُریانی شده تن پوشمان

پادشاهِ "بابِل " و  " عیلامِ " تن های همیم

عشق و لذّت ،  میوه هایِ باغ هایِ شوش مان

در شبِ وصلِ  "عطش آقا "  و  " بانویِ نیاز "

آفتاب و ماه می آیند دوشادوشمان

تا که در بازارِ طعنه هیچ حرفی نشنویم

بی خیالی ، پنبه را کرده فرو در گوشمان

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

 روزی هزار مرتبه بازنده میشوم

از بازی ظریف تو شرمنده میشوم

 اینبار فرق میکند اما به شوق بُرد

آماده جدال درآینده میشوم

موعود می رسد تو سفیدی ومن سیاه

بر شاه بی شکست تو تازنده میشوم

یک لحظه میخروشم و زورم نمی رسد

با این خیال خام که کوبنده میشوم

باران کیش های تو آغاز می شود

چون مرغ پرشکسته ی سرکنده میشوم

یکجا تمام قدرتم از دست می رود

تا کیش آن وزیر برازنده میشوم

می تازد اسب سرکش عشقت به هر طرف

وقتی که محو آن رخ تابنده میشوم

بی هیچ قلعه های مرا فتح می کنی

در خانه ی سیاه پناهنده میشوم

حالا میان صفحه ی تاریک زندگی

از مهره های سوخته آکنده میشوم

من مات می شوم به همین سادگی وباز

روزی هزار مرتبه بازنده میشوم

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

حق نداری با من حرف نزنی 

فهمیدی ...؟!!!

نمیدانم که چیست در حصار آغوشت؟

ولی میدانم در این حصار

دنیا و آخرت شکل دیگریست

به رنگ بهشت می ماند !

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )

چیزیم نیست

جــــز

یه « دلتنگی » خفه کننده

                                                                                             (برای نفسم فاطمه )